Şev
Kelimelerin dilini koparıyordu gün ışığı
Karanlık ölüm gibi örttüyordu yüzümüzü Düşüyle uyanan yağmur yüklü bulutlar Yutkunmak ister gibiydi Soğuk bir rüzgar esiyordu birden Paltosu delik yaralar yamasından sökülür gibiydi Şehrin bir yüzüne düşüyordu eşgali belirsiz sesler Ve birden yağmur oluyordu çığlık Islandıkça ıslanıyordu,,, |