0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
271
Okunma
Üşüyen elleriyle sıktı acılarını!
Dudağında ıslanmış düşlerin yorgun sessizliği,
demli bir çay bardağına düşüyordu.
Yol hasret kokuyordu,
ezmanın kalbinde
Taş duvarların yırtılan yüzüne
düşüyordu ayın gölgesi
Ezanın sesi nasırlı yüreğine düşerken
Gün üşümüş yorgunluğla uyanıyordu
5.0
100% (4)