Ketum bir yıldızdan hallice.
Bir de o kırpık kuyruğu aşikâr bir güzergâh
Yıldızların b/eşiğinde salınan kıdemli ay dede
Bir sürahi dolusu zerre
Bazen akışkan ve yapışkan acılardan örülü saçları
En çok yedi tepeli şehrin beyazlayan şakakları.

Meftun bir hece
Muazzam da bir coşku
Kardığımız ömür kadar kanattığımız
Çok da hayra alamet değil hani.
Bir asaletse taşan mevsimden
Belki de cepleri deliktir kefenin
Israrla sardığı yalnızlığı şairin
Her hicivde bir gerçeklik payı
Her gerçek ise asılı kaldığımız gezegenden
Firar eden binlerce neden.

Temsili bir resmin ta kendisi gece
Kaygılı ve delişmen rüzgârın fıtratı
Israrla ıslıklarken şairi
Sessizliğin hutbesinde saklı sözcükler
Kayda almaksa günü
Ömür yeter yetmez
Öncesi olmayan bir hikâyeden
Firar eden soluk renkler
Aşikâr bir sevincin de müptelası.

Rotası saklı ve sindirilmiş
Bir gölgeye sitemkâr
Bir aşkın hicvi iken özlem
Neşesi çalınmış her günden arda kalan
Bir hezeyanı öldürüp elleriyle
Tutsaklığı kelimelere
Bazen boyunu aşan
Matem ve yıldızlar kadar
Özgür olmalıydı madem
Ve işte kerelerin telaffuzu
Katrelerce duygu
Ruhun tutulmuş nutku
Nasıl ki peyda oldu şiirde.

Bir hürmetse insanlığa
Hangi kayıp zümrede saklı
İpin ucu kaçsın kaçmasın
Rüyalardan firar eden mizacın
Akıl karı olmasa hani bir şiire hapsolmak
Yetmedi:
Şiirlerle bezeli hayattan firar eden
Ruhun son vukuatı
Elbet körelmeden iyice
Bir çentik atmak belki de
Sığamazken yere göğe
Telaşlı bir makamdan arda kalan
O şarkı
Duyulmasa da notaların hicranı
Kolay mı geçer hani ömür
Yeltendiğin kadar mutluluğa
Umut olsa da hoyrat bir rüzgâr
Delişmen sanrılarda saklı gizemi
Bir bir nasıl da örter.