Şiire sığınmak
Bu nasıl bir duygu, bu nasıl haldir,
Senli de sensiz de her şey muhaldir. Varlığın yokluktur, yokluğun varlık, Mevsimler sonbahar, vakit zevaldir. Kanarken içimde derin yaralar, Gözlerim sürekli boşluğa dalar. Sinemde sevdadır buna müsebbip, Bir de hal bilmeyen sözün yaralar. Beyhude bir dünya, manası yitik, Her nefes ciğere atılmış çentik. Kırılmış, ezilmiş fidan misali, Yarını olmayan umutlar bitik. Yaşanmaya mahkûm uzun geceler, Sökecek sanarak şafak heceler. Kapkara koynunda boynunun bükmüş, Gözlerinde yaşlar, mücrim geceler. Heybesinde yalnız acılı elem, Sığınır şiire; huzurlu âlem! Sessiz hecelerle dile gelir de, Anlatır derdini gönül ve kalem. |