Velhasıl
Gülleri kıskandıran yârimin gül cemali,
Sanki gonca güllerin bir surette cem hali. Aydınlatır alemi, gece mehtap misali, Onda ermiş murada güzelliğin kemali. Mest eder yüreğimi bülbül gibi diliyle, Aklımı baştan alır ak teninde beniyle, Girer de düşlerime kumral sarı teliyle, Kor düşer ciğerime, özlettirir visali. Hele ki o gülüşü, şen şakrak pürneşe, Ne dert kalır içimde ne ufak bir endişe. Işık saçan gözleri selam çakar güneşe, İnce kalem kaşları, imrendirir hilali. Beni meftun eyleyen bunlar değildir asıl, Bütün güzellikleri ruhundan olur hasıl. Ne söylesem hepsi boş, sözün özü; velhasıl, Gönlünün güzelliği, hepsinden daha âli. |