Bir anlam yok ise, eğer şiir de
Kalem yazmaz olur, söz isyan eder
Seni bulamazsam, koca şehir de
Sokak çıkmaz olur, göz isyan eder

Bilmem söylemeye var mıdır gerek
Huzurdur sevende, her zaman erek
Ayrı kalmış ise, seven bir yürek
Ateş yakmaz olur, köz isyan eder

Özlem çiçekleri, kalkınca şaha
Gözler onu arar, hiç durmaz daha
Umutlar kırılır, döner eyvaha
Kalpteki duygular, öz isyan eder

Sadece o eve, baykuşlar konar
Kurumaya başlar, o koca çınar
Gözden inen yaşlar, kirpikte donar
Kar, tipi, fırtına, buz isyan eder

Çiçekte görünmez oldu dallarda
Teselli aradım, durdum fallarda
Seni getirmeyen toprak yollarda
Rüzgârlar yas tutar, toz isyan eder

Yarınları için, hayal kurduğu
Aklında hep tektir, kolun sardığı
Dünya güzeli de, olsa gördüğü
Hoşlanma kaybolur, haz isyan eder

Daha birçok konu, gelse de dile
Çekilmek içinmiş, gelen her çile
Lüzumsuz mızrabın, değse de tele
Türküler yaktığın, saz isyan eder

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ