Bir Mesafe Aradım
kendi etrafımda dönüp duruyorum
aynı şeyleri tekrar ederek tekrar bir mutluluğun sonu olmak sonsuz olmaktan daha iyi iki uçurum seçip ölmeyi seçiyorum tabii ki duvara yansıyan ışık bir mucize bir bahtiyarlık anlık atkı sıcaklığı kıvamında üşümüşken gelen duyguların küçük su patikasına düşüşü içsel zamanın geçişini hatırlatır geçmiş dediğin şey ayın suya şimdiki yansıması kelimelerin içinde buğulanmış uğultu durakları durup düşünmek tasarlamak yavaş bir dansın önceden belirlenmiş kurgusu olsa bile olmuş olmuş oluyor nafile bir mesafe aradım içime düşebileceğim kendime çarpıp kendime gelebileceğim esnek geçişi olmayan sabit duygular inanışlar düzleminde bir kaç üzücü sözcük hakikat belirip de her şey buraya kadar her şey bitti demedi. |