SEN DE “BENİ” UNUTTUM
Seni düşledim ya, mevsimler boyu
Gidiyorken, sende beni, unuttum Aratmaz asuman, düğünü, toyu Kayan yıldızlarla, ben dilek tuttum Gidiyorken, sende beni, unuttum Hem seni hem de, kendim özlerim Boşa gitti yazık, tatlı sözlerim Uykuya hasret şu, yaşlı gözlerim Yalnızlığı, hep koynumda, uyuttum Gidiyorken, sende beni, unuttum Zirvede ki o aşk, bir kez inmedi Vuslatsız aşk, hiç içime, sinmedi Kalpte sızım gözde yaşım dinmedi Sürekli ağlayan, kara buluttum Gidiyorken, sende beni, unuttum Bak ramak kalmıştı huzur bulmama Kim engel olurdu, söyle gülmeme Bir bakış yeterdi, mutlu olmama Sevda kuralını, hatmedip, yuttum Gidiyorken, sende beni, unuttum Nerede ve nasıl, gönül eyleyim Neşe firar etmiş, şarkı söyleyim Gam vurur, gamze deler, neyleyim Omuzlarda giden, sanki tabuttum Gidiyorken, sende beni, unuttum Bazen ağlayarak, bazen gülerek Müzmin acıları, kalpten silerek Asırlık aşkları, bir bir bularak Tercüme ettirdim hem de okuttum Gidiyorken, sende beni, unuttum Kabul etmez oldu ne gök nede yer Umrum da olur mu, el alem ne der Lüzumsuz diyor ki “beni” bana ver Seni tanımadan ben çok mesuttum Gidiyorken, sende beni, unuttum Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |