2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
3672
Okunma
-Biliyor musun yâr-
Öyle,
Yürek dolusu sözlere, gerek yok aslında.
Sadece, doğurdukça öldürdüğün yer yüzünden, gidesim var! O kadar.
-Çok mu, ağır oldu bu?-
Aslına bakarsan, değil.
Hatta, az bile kalır diyebilirim sana!
Gülümserken, yanaklarıma çöken gamzelerin, alaycı mimiklerinde!
-Biliyorum-
Bu sen değilsin, diyorsundur şimdi.
Yine çöktü yanaklarıma, alaycı gamzelerimin mimikleri.
Sıkıldım işte. Gitme kal derken sana, defolup gidercesine gittiğin, gök yüzümden yar!
-Bu son, sözümdür sana-
Ey yer yüzünle gök yüzümü, ateşlere verdiğim sevgili;
Ey aşk sunaklarıyla, ay çehrene cennetler, bahşettiğim deli
-Hû- Duyuyor musun beni? Bu dönüşü olmayan bir cezadır ha. Yani ayrılık, ve ölüm gibi!
Hoşça kal...
07.01.2014
Adnan Bilgiç
5.0
100% (5)