Armağansın sen banaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu şiir/Yazı
Çeyrek asır öncesi, Yaradandan babama Daha sonra da anneme Ve en son bana, bir armağan olarak gelen; Varlığımın da üstünde tuttuğum, kardeşime yazılmıştır! Ki ben seni -bir annenin- evladını sever gibi, seviyorum... Sevinç, ve hüzün arası; Minik, fakat gür bir ses ile Inga, ınga diye, başlar hayat daima. Sonrasında büzüşmüş; Kırışmış bir ten karşılar sizi, Üzeri hafif kirli, ıslak, neşter ucuyla kesilmeyi bekleyen, kordon bağıyla. Ardından açılmamış; İki göz kapakçığı aralanır Merhaba der gibi, gülümser sana. -Bilin ki, tarifi yoktur o anın asla- Ve yeniden Yeni bir öykü başlar, Yıkanan bebeğini, alınca anne, kucağına... 15 mart 2012 Adnan Bilgiç |