2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
3485
Okunma
Sevinç, ve hüzün arası;
Minik, fakat gür bir ses ile
Inga, ınga diye, başlar hayat daima.
Sonrasında büzüşmüş;
Kırışmış bir ten karşılar sizi,
Üzeri hafif kirli, ıslak, neşter ucuyla kesilmeyi bekleyen, kordon bağıyla.
Ardından açılmamış;
İki göz kapakçığı aralanır
Merhaba der gibi, gülümser sana.
-Bilin ki, tarifi yoktur o anın asla-
Ve yeniden
Yeni bir öykü başlar,
Yıkanan bebeğini, alınca anne, kucağına...
15 mart 2012
Adnan Bilgiç
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz