1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2806
Okunma
Suyun aktığı yönüm ben.
Ateşin yandığı, toprağın kavrulduğu
Sessizliğin hüküm sürdüğü, yalnızlığım.
Kötü sözlerin, cümlelerin ard arda dizildiği, şiirim
Öyküyüm hep, gazetenin üçüncü sayfa haberlerinde.
Şeytanım! Azrail, insan aklını çelip, ruhunu sonsuzluğa gönderen!
Aldığın nefesi dirilten, dostum ben.
Kötü anlarında, yere göğe sığdıramadığın
Var ise varlığını, maneviyatını paylaştığın hakikatım hep.
Ve iyiye dilekler dizdiğin, dua’yım
Tövbe edip, secdeye başını eğdiğin, korkun
Cennet ile cehennem arası kaldığın, nefisim!
Aslında, bir kadınım ben!
Adamdan olma, ceninler büyüttüğün.
Adamım, meniden ilk ağlama sevinci oluşturduğun.
Kısacası;
Ben, senim
Yani, mucizenin tâ kendisi...
20.01.2013
Adnan Bilgiç
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz