Bismillâhla her amele başladım
Cümle var ki cümle baldan bal imiş
Pir Sultan’la çokça dağda kışladım
Dost dediğin dostu saran kol imiş

Veysel gibi söktüm cümle dişimi
Çoban ile yele verdim döşümü
Türkü ile metheyledim düşümü
Hüsn-ü nazâr bir incecik yol imiş

Yâd dururken önce canı haşladım
Nesimi’yle çok Azazil taşladım
Belâ dedim günü günde beşledim
Son nasihat saçta beyaz tel imiş

Kırklar ile seyreyledim alemi
Mansur ile urba yaptım elemi
Süleyman’da ikrar ettim hâtemi
Baykuştaki bir acaip dil imiş

Zaloğlu’yla cenk eyledim er deyu
Gül aradım gözlerime fer deyu
Kör feleğe dedim yayı ger deyu
Meğer ikbâl bir sultana gel imiş

Aşk-ı sadık meclisinde hâl idim
Şeyda bülbül bahçesinde lal idim
Karga konmaz bir ağaca dal idim
Kökü yıkan bir öfkeden sel imiş

Yusuf deyu gezdim Kenan ilini
Kum içinde aldım Ahmed yelini
Şimşek çaktı gördüm amber telini
Gülden öte cismi özge gül imiş

Arı ile hıfz eyledim simyayı
Örümcekle koza ördüm dünyayı
Makberî’yle feth eyledim rüyayı
Azrail’e emir en son öl imiş


______________Makberî