Dağınık
dağınıktı saçların biliyorum
özlemek denen illet yakama yapışmıştı puşt bir hayata sarılıyordum bir zaman sonra kalbimin sokaklarına karanlık yüzler iniyordu kışta gelmek üzere yağmur şehre inmeden sensizliği yenmem lazım kaç özlemek seni bana getirir kaç yağmur damlası kaç rüzgar bilmiyorum ama seni çok özlüyorum ve ben hangi karanlıkla savaşacağımı bilmiyorum bu şiirin içinde sen varsın bense senin saçlarını taramaya çalışıyorum ibrahim dalkılıç |