AZİZE'M XXXII
Zamanın aldığını zaman geri verir mi
Zaman geri sarsa da giden geri gelir mi * Zaman şimdi sonbahar dökülüyor yapraklar Ziyadesiyle üryan bakınca şu topraklar Zul oluyor yağmurla ıslanınca sokaklar Zor geliyor gidişin sinemde taze durur Zor gelen o gidişin Eylül’le beni vurur * Züleyha gözlerinde nice günler yitirdim Ziyan olan maziden süslü dünler yitirdim Zararı bana oldu hep kendimi bitirdim Zebil olan sevdanın geçmişine bakarak Zembelek ağıtları yüreğimde yakarak * Zil taktım acılara hicran sarmalı kaptan Zahiri hak belledim ayırıp dört kitaptan Zuhuru irdeledim olmayacak hitaptan Zanlı saydım kendimi kabullenip suçumu Zira bu düşünceyle parçaladım içimi * Zebunum pejmurdeyim öylesine biçare Zehirledim ruhumu hayalinle bir süre Zemb saydım tüm olanı direnmeden boş yere Zorbalık yapamadım baş kaldırıp kedere Zayıf davranıp öyle razı geldim kadere * Zarfa gizlediğin o son resmindeki yüzün Zevki sefa arkında serper üstüme hüzün Zifir gecelerimi kanattığında izin Zahit bağnaz yasaklı hallere bürünürüm Zihnimin azığında hüzünlü görünürüm * Zaman aldıklarını geri koymaz Azize’m Zaman aldıklarınla asla doymaz Azize’m *, Mehmet Kılıçel Eylül. 2020 |
duygu yoğunluğu buram buram
kutlarım
selamlar