Katre-yiten sadece zamandı.. tüm kaideleri bozup bozup gül bahçelerini ayağına sere serpe seren bendim..- .. ey rehin olduğum dağınık akşamlar hangi kederli yağmurlar ıslattı yüzünü.. .. sessizliği bozarken bakışların ummandır gördüklerim bilirimki sevgili hâcerden kalma sol yanımın dermanı sende.. bilirsinki sevgili içimde katre olan bu aşkın üşüyen yani yine sen... .. tepemizde bir güneş mum gibi erirken anne tesellisi gibi kandahar dağlarında kokunu saçıp en güzel mevsimlerine doğacak.. .. asrın o çiçekleri dalga dalga senin için akacak duâ ile beslediğim avuçlarım hayrlara vesîle kılacak her duraklarda seni.. .. velhasıl iki gözüm benim sana meylim kâlû belâdan beridir sen sanki alıştım sen sayki yokluğunun takvimleri son deminde .... ... ... ’’ömür geçse... ömrüm bitse.. ömrümüz bitse de ruhumuza dokunan bu ziyâfet’i unutma-(m).... ’ Belma. |