Yoksun’’olduğun yer buz kıran.. güle güle git sevgili..’’ ... tanıyorum ben seni saçlarından savrulan zaman sakallarının tellerinde okuduğum acı yıkık hayatını nasıl kemirgen etmişti sırça gecelerin ayıbı yüzündeki her çizginde öldürülmüş yalnızlık gibiydi.. sesinin gülen yanı üveyik kuşlarının üstüne örtülen hava kadar soğuk... dilsiz.. kendini vuran intihar eylemcisi kadar cesur.. oysa ’seni seviyorum’ dediğimde için ısınır öylece kalırdın.. anla işte sevemedim bu gidişini amansız, apansız.. şimdi yalpalayan adımlarım yaralarımda avuntu arıyor tutunacak bir dalım kalmamışken her sabaha yeniden sensiz uyanıyorum. hiç gelmeyeceğinin muştusu okunurken bu minarelerde.. içimde ki yokluğunun cinayetine katil arıyor eş dost. .. Belma. |
Güzel yazan bir kaç kişiden birisinin bu derece kendine acımasız oluşu karşısında zalimligine.. zamanin gitmekte olduğunu hatırlatmak isterim.
Eşi dostu hatırlamanız onları endişelere sevk ediyordur eminin.
Zalım bir yazıydı. Ama mabedden öyle gelmesi gerek ki zehrini bel ki kusarsın.
Güzel.
Kanber ihsan tarafından 9/4/2020 3:04:59 PM zamanında düzenlenmiştir.