ÖLMEK Mİ, YAŞAMAK MI?
Ziyanı yok devrilenin, biri düzeltir nasılsa
Kırılana hiç takılma, yenisi alınır sonra Sen dile bak, ne söylüyor,acımadan onca yıla Yüzün senin hiç gülmüyor,ağrıttın sol yanımı da. Ya ben çok sevmişim ki seni, ağrıları duymuyorum Ya anlatamadım kendimi, geceleri uyuyamıyorum Sense sıcak yatağında, umrunda değilki dünya Belki sen de anlarsın da, seni unutamıyorum. Zahmetine girdik dünün, yıllar geçti günse bugün Büyüdü oğlun, kızların, yitmiş sevgi pınarların Ben diyeyim on, sense yirmi,heba oluyor yılların Daha varken ömür denen,keşke sen de uyansaydın. Sana yapılanı gördün, bense kapattım gözümü Kulağımı çok çınlattın, güzel konuştum sözümü Gelip geçen onca zaman, anlatamadım şu gönülü Çıktın yokuşun başına, dağladın yürek özümü. Sen hiç hata yapmazmışsın, ben de buna epey şaştım Hatanı görmeyen bendim, sen ise mercekle baktın Ben kapattım yaraları, belki bağlar kabuk diye Sense asık şu yüzünü, bana ettin hep hediye. Oysa dermek vardı gülü, sevgi denen bir bahçede Eserdi orada rüzgâr, bakın yaşamak denene Mis kokardı bağın gülü, neşeyle öterdi bülbülü Sen bahçenin gonca gülü, sürerdik sefa birlikte. Ey sevgili uyan, uyanki açsın bahtım seninle Yalan söylemez aynalar, güzellikler kalmaz inan Uçar kuşlar yuvadan, nasip ederse Yaradan Ben de gidersem kalırsın, yapayalnız ve perişan. Özümüz sevgidir bizim, kin tutmayız asla kula Sözümüzse sözdür bizim, ölene değin tutula Muradımız sevilmekte, bize bu en güzel duadır Ya sevilir ve yaşarız, hor görülmekse kahırdır. Kaldı uzanan el boşta, gönül teli ızdırapta Sevgi yakınlarda değil, belki çöldeki serapta Yitik eski resimlerim, şimdi tozlu bir dolapta Yaşamak denilen buysa, ölmek nedir söyle usta? |