Giyindiğim sözcüklerin haddi hesabı yok, muallim
Hele ki; düş ikliminde kıvranan acılarla içli dışlı
Sefasını sürdüğüm hangi acıysa
Azıcık da olsa mutluluğa yeltendiğim, muallim
Hem gönül gözünde rastlaşmadık mı seninle?

Meyvesini topluyorum önceki ömrün
Ham kalan hangi yarımsa
Yarıladığım öyküme yeni sunumlar getiriyorum:
Ah, bir de o İlahi Ateş yok mu?
Bencileyin bir rüzgâr
Kimine göre düşüşün ta kendisi
Şükürler olsun ki;
Başım eğik değil üstelik ilk günden beri.

Düşlerimin muadili nedir, muallim?
Düş dediğin ne ki?
En çok da kendini fişeklediğin bir ateş
Aşk acısına karışan yürek teri
Hem de uzaklardan sevmenin ta kendisi.

Bir düşe gebeyim, muallim
Aslı astarı olmayan söylemler de yok nazarımda
Önem arz eden.
Aşka çamur atan hangi derebeyi ise
Çimdiklesinler beni:
Çünkü hiç olmadığım kadar taşkın içimdeki
Yüreğin sönmeyen feri.
O ışık ki; sözcüklerin araç olduğu
Ve yazmak öylesine bir büyü ki;
Daha çok sevebilme yetisine mazhar olan
Sevdalı bir düş iklimi.

Yanmakla iştigalim ben, muallim
Ve yakardığım sadece Rabbim
Aşkın közünde doğan binlerce mevsim ve resim
Adımla iştigal bir çiçek mademki
Sözcük iklimindeki baş seyirci.

Layık olmalı evrene ve Mevla’sına insan
Hem sıradan olacaksa hayat ve ölüm
Hiç de yeltenmemeli sevmeye
En çok kendime kızgın ve esir
Sevmeliyim daha çok sevebilmeliyim
Hem de mahcup ve kırılgan
Hani neredeyse dünyam yerle yeksan
Düştüğüm yerden kalkmanın da tek çaresi
Sevginin neşriyatında topa tuttuğum benliğim
Kardığım sözcüklerle olsa da hayat kimi zaman
Bir kördüğüm.

Mademki ol, dedi Yaratan
Mealidir yazdıklarım şunca dünyanın
Çetrefilli hükümlerinde
Varsın mağlup geleyim dünya denen hengâmede
Galip geleceğim zamanların da beklemesinde
Elbet izniyle Rabbimin, muallim
Yakardığım tek zemin hem
Zemzem suyuna düşkünlüğüm
Yaşadığım kadar beyaz ve masumiyetin hakkını vermek adına
Mazlum olmaya razı dünden.

Işığım aralıksız yanmakta, muallim
Üstelik karanlığı ve cehennemi delen cinsinden
Yangının ta kendisiyim, muallim
Yakmalıyım da evreni içimdeki aşk ile
İkiletseler de içimdeki hicvi
Tekerrür edecektir bitmeyen mücadelem
En civcivli yalnızlıkta bile şerh düştüğüm
Elbet Rabbime ve kendime duyduğum özlem, muallim.


Dostlardan İnciler...


rüzgarın fısıtısı çam kokusuyla birleşince
maziden haber getiriyor
genzim sızlarken
gözlerim odaklanır o güzel günlere
şimdi hayattamı bilmiyorum
seni seviyorum muallim..(Teşekkürler değerli İshakaras Hocam)


Yüreklerden çam kokuları yükseliyor,,
Kalp tınıları şiire dönüşüyor
Ve gözler gelecekte doğacak güneşleri görüyor
Şairlerin ruhlarında değer buluyor yaşamak(Teşekkürler Hasan Çapraz şairim)