GECE YORGUNLUĞUNUN MOLA SEANSI
Yaşamla zamanın, bitmiyor doyumsuz halveti;
Umutsuzluk, Müzik notalarının üstüne atmış bir çizik, Dişleri dökük eşeğin anırma çirkinliğinde doruk. Üstüne üstlük, Tuvalette, necasetini giderirken, Uyuya kalmış enayi arşidük. Güzellikleri defterinden silmiş Bir sis perdesini indirmekle meşgul, günbatımı. Gidecek yerleri olmayan, saf duygular, Dubleks daire niyetinedir, Fare deliğine sığışmaya çabalıyorlar. Gündelik ellerde yaşam savaşı veriyor, Yorgun –solgun ve de kendinden bihaber aşklar. Sonbaharın, olanca gücüyle ablukaya aldığı Otobüs durakları, Yılgınlar semtine gitmeyi bekleyenlere kızgın ve öfkeli. Anıların üstünde, parmak kalınlığı küfler, Her telden, çalıp söyler. Yaşlı kadının dudak bükümlerinde isyanlar. Önüme zorla itiliyor, bilinmeyen denklemler. Maksat, benden haraç istiyor yıllar. Kıyıya bağlı eski kayıkta, bata çıka nefes iniltileri. Yakamozların ağzını bıçak açmıyor. Nötr kıvamına getirdi tüm yeminleri, Geri dönmeyen o vefasız sevgili… (18 Eylül 2011 tarihli 9.şiir kitabımdan) |