Shakespeare’e sonat olmak çok mu önemli
anlaşılmamayı göze alıp bitmeyen tirad gibi
kendi çapında şairlik neyine yetmez senin
bilinir yazdığının hiç değilse kadri kıymeti...

bir oyun olmasın figüransız bırakalım hele
"ünlü" kelimesi kimin görecesinde
oynar mı asıl oğlan rolünü olmayınca figüran
kimin kimi izlediğidir sonunda akılda kalan...

gladyatör çok aslan tek kalmışsa arenada
geç turnuvadan dövüş yok ki alanda
koyarsan kafese kendini bir küçük kedicik gibi
Parçalamayı düşünmez inan aslan seni
İnsandan daha aslandır çünkü onun yüreği...

Kendini gördüğün olmak başkadır asıl göründüğün farklı
Seni gören gözden sormak gerek nasılı
Kaplumbağa taşıyorsa ev içinde gövdesini
o mudur ezilmeden kalan teker geçse üzerinden
teker midir atlayan onu ezemeden...

nice ruhlar savaşır iyi/ kötü olarak
çirkin/ güzel doğru/ yanlış seçeneklerinde
kim bilmiş hangisi aslı
asılgerçek nerede
galibi kim bu savaşın biliyorsan söyle...

varsın suflör okusun tiradını
en soğuk halinde kelimelerin
duyguların düğüm olmuş karmaşasında
aydınlığı görmüyorsa gözler
olmayınca fer bakar körlerde
çek milini sür sahte saltanatını sen gönlünce...

köpük misali taşımaya çalıştığın avuçlarında
kaybolup yitene kadardır verdiği serinlik suyun
tekrarında yoktur çare bitmiştir yolun
yetmiyorsa bedenini örtmeye tenin
kefen bezdir sonuçta zaten sen soyunuksun...

**kiraz çiçeği**
Gönül Ersin