yokluģunda şiirler vurdu kıyılara bize benzemeyen her satırdan kaçtım martta ellerim buz kesiyor hala üşüyorsun benim gibi diyorum ki bazen seni böyle üzmeselerdi aynı gülüşte buluşur muyduk
içimde sana çıkan dehlizler kalabalığı aklım almıyor şehir yutulmuş gibi uçsuz bir arazideyim olan bitenden bihaber sensizliģe gömülüyorum
belki fırtınalar kopuyor kasırganın orta yerindeyim denizde kaybolmuş bir gemiyim her akıntıda sana meylediyorum
senli izdüşümler aradım ömrüme açtıģın gedikten benliğimde silinen gećmiş evvelin gözlerin tenhasına çekildik evren daha dünkü çocuktu göğün yere yaklaştığı zamanda buluştuk
çaģlar öncesinde yada sonrasında yaşasaydık ne fark ederdi? nasılsa hiç bir an yetmeyecek...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Gedik şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Gedik şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.