Deme bana sen; “Anladım!”(*)
Bir kereden bir şey olmaz diyen kadın.
İlkin;”Reiz İsterse altına yatarım” ı savun,
sonra “Rabbim büyüktür” ile avun,
fidanını kendin yeşerteceğine,
çocuklarını bademlesinler diye
Tarikat’lara, Cemiyet’lere yolla-soldur,
ve bunada; “Dini ahlak!” de dur.
İşte bu nedenle,
hiçbir benzerliğim yok senle!

Deme bana; “Anayım,
erkek baskısından yanayım,
ulu Rabbim bizi böyle yaratmış,
erkeği farklılıkla donatmış,
o korur-sever-söver,
isterse ara-sıra döver,
gül biter vurduğu yerde!”
Bunda Eşitlik nerde?

Neden;
Erkek gibi kadın denince güzel,
kadın gibi erkek dersen üzer?
Zorba denen,
kendini üstün sanan kişi,
istemez kadının onu tenkid etmesini,
ayıptır!
Hele-hele eşitliği kabul etmesi,
onun için kaybıdır,

Bana de ki;” Farklıyım,
hem güçlüyüm, haklıyım,
yaratırım Ana’ca,
düşünürüm Kadın’ca,
sever-besler-paklarım,
bil ki insandır adım
ezeni de haklarım!”
Varsın;
Adın “erkek gibi kadın” kalsın
Bense
“kadın gibi erkek” olayım her nedense?
Onlarsa ayıp ve kayıplarıyla yansın,
umudun adı kadın.

(*) Bu dizeler Sayın Mine Söğüt Hanımın 22 temmuz tarihli Cumhuriyet Gazetesi’demi “Katil Ahlak” köşe yazısından esinlenerek yazılmıştır. Okumanızı öneririm.