"Kopmalıydın tuzunda Marmara’nın
Firari diye yazılmalıydı Yerebatan’da adın
Yedikuleye kazan kaldırırken yürek tının
Eski bir hikaye oldun işte İstanbul’um..."Eski bir hikaye...İster hikaye,istersek masal demeliyiz artık...Yaşanır ve bazen buruk,bazen de hazlar bırakır yüreklerde...Bazen,nedense döneriz hikayelerimize,içimizdeki gölgelere değmek istercesine...hatırası cihana değen mavilere değmek istercesine...gökkuşaklarından sessiz sessiz yürüdükçe hatıralara,külleri eşeleriz,birşeylere rastlarız ve hüzünlerle hazlar,bir bayram yerinde çığlık çığlığa salıncaklara biner...Dün ,cancana sarmalandığımız kareler,bugün ,yüreklerimizi,ya yağmur olup üşütür...ya da küllerinden ruhlarına sarılıp,yüreklerimizde kardelenler açtırır...tebriklerim,mazinin dokunamadığımız gölgelerine,bizi savuruşlarınızdaki haz ve hüzünlere ve de,illa bakir imgelerinizin içlerindeki tat,renk ve güzellikleredir...selamlarımla...