BİR ÖMÜRLÜK HİKAYE
Ne olmuş yani
Umudun gözüne Çaresizliğin dibine vurmuşsam Bu akşam İçimde bir yerler kanarken İnce bir sızı yükseliyor hücrelerimden Biber tarlaları hasat ediliyor gözlerimde Bakışlarım yanıyor Kan çanağı kırmızılara nispet edercesine Kızıl karanfiller dökülüyor hıçkırıklarımdan Akşamın alacası çökmüş toprağımın üstüne Bir mezar taşında okuyorum adımı Hani gömülmez derler ya cenaze Akşam ezanından sonra Yollar tozlu Yollar boz bulanık akan sular gibi Bilinmeyen bir balçık sanırsın dibi İnsan dediğin bir ömürlük hikaye Farkında mısın Ayrılık ecelle bitiyor nihayetinde Eylül GÖKDEMİR |
Güzel bir duygu paylaşımı okudum,teşekkür ederim saygılar.