Gün düşer çaresiz akşamların dudaklarından
Alı al moru mor gün batımı saatlerde
Sevda ölür bir yerlerde şehvetin ellerinde
Ne Züleyha kalır mazinin derinliklerinde
Ne Yusuf zindan kesilir nefsinin dileklerine

İllegal düşünceler ihtilal kıvamında
Bir şairin yüreğine saplanır hançer hançer dizeler
Kan kırmızısına boyanırken beyaz sayfalar
Cenazeler kaldırılır sıra sıra peşpeşe
Ruhum terkeder hüznü sessizce

İntihar dokunuşların
Küf kokulu nefeslerinde boğuluyordu geleceğim
Beynimin hücrelerinde illegal eylem hazırlıkları
Plastik patlayıcılar yerleştirdim dudak kıvrımlarına
Sen ihaneti yamalarken düşlerinde
Ben çoktan çekmiştim ayrılığın pimini

Vurgun yemiş güller gibi hazana düşerken
Dışarıda can alan bir çöl sıcağı
İçimin iklimleri ayaza kesmiş
Kan çanağı gözlerden toplanmış bir kase hüzün
Dudaklar yemin etmiş sözsüzlüğe
Paslı kilitlerin gölgesinde
Bir çılgınlık esiyor sessizce
Kıyamet arefesi günlerde...

Her sözün ardında gizli bir şikayet
Aşkın kanununa karşı çıktım farzet
Herşey bir gün güzel olacak sabret
Bende saklı kalmış kaderim
Fakat onu gizleyen ben değilim

Bir gün ellerinde çarpacaksa yüreğim
Al kendi kaderine sakla
Bozulsun yeminlerim...

İster kaybol boş yeminlerinin arasında
İster olmadık yere parçala kalbimi
Ne kayıplar verdi bu yürek
Çakıl taşların arasında

Bu kadın ölmez
Deli gibi sevdi mi


Eylül GÖKDEMİR... 05.01.2008