....

bir çocuğun sabrı afakı boğar

ve..
silsilesi başlar koca dünyanın.
yıkılmaz sandığın gövdeler vurur
başını toprağa..
şan’lı sandığın müttefikler
düşer kabre!!..
mel’ûn beddualar başlar
sarar orduları
ebrehenin..
talandır yürek..
ziyandır ahit’in meryem’leri!

kızıldenizin sisi
kalkar gövdemden.
gözbebeklerimde fitnenin
maraz cilvesi ..
kisra saraylarında çürüyen
cesedim..
gerdanımdaki çocuk
kusar ızdırabını zebun olur!
unutur dedim unutur sineler
doğduğum zindan
kalbine gömerler beni..

sen ki müptelâ kıldın beni
bu dar akşamlara.
kırılmaz dediğim sadrım
gayyâ diplerinde ağrılı..
rengim kül, benzim babil!

umudun sûr’a üflendiği
sancılı bekleyişlerinde
sorma beni..

kıyametlik bir kaftanız
şimdi..
bedir ve ubeyd gibi
tâif ve zeyd gibi ..
iffette meryem gibi !
ve
artık
biz seninle emanete ihanet
çulu giydiren yezid’iz..

sorma beni artık..

yarılası
hesabımızı murdar vahşînin
âguşunda bekle..
en sevgili..
ey sevgili..
...

arş’a andolsun ki,
’’sürmelenip aktın içimin cehennemine’’


Belma.