Hep beyaz giyer bizde ölüler
Yas tutanlar sanki geceyi giyerler üstüne...

Eller bağlı saf saf diziliriz arkasında
Gönülden çıkmayan dillere dolanmış bir ses! Helal olsun...

Kokmasın diye yetiştiririz hemen mezara
Kürek kürek toprak atarız üstüne
Dünya kalabalığından ölüler kasabasına taşınırız bir başına...

En sevdiğin en son terkeder tek oda konforsuz manzarasız evini
Ölümün yüzü soğuktur kimse bekleyemez en sevdiğini...

Ne kadar gül ekseler de diken biter bedenin üstünde
Çünkü gönlün nice gülü soldurdu dünya aleminde...

Bedenin tatlı dille deliğe sokulan yılanlarla mücadele ederken
Dua beklediğin dillerden tomar tomar para dökülür geride bıraktıklarının ağzından...

Beyazlar içinde uğurlandın dünya evinden
Sen ateş yutarken ne kadar tatlı gelir helvan dostlarına...

Zamansız gitmenin zamanı mı olur göçebe çadırından,
Hergün karanlık rutubetli börtü böcekli makamında beklersin gelen var mı diye
Ölümün yüzü soğuk kimse uğramaz makamına bir çıkarı yok diye...


Nedendir bilmiyorum amma bizde ölüler beyaz giyer....