İnsan ömrü
Gönül başka söyler dil başka
Bir ikilemde geçer insan ömrü Bedenimiz doğuştan hasta Derman arayarak geçer insan ömrü... Bir diker bin keseriz dalından Bir koyar bin yeriz balından Koşar dururuz nefsin yolundan Heybeyi doldurmakla geçer insan ömrü... Gül dikersin bahçeye diken biter Fitneyle gülün dibine su döker Dön dolaş kendi gönlüne batar Kendini yıkmakla geçer insan ömrü... Doğumdan ölüme yazılmış kader Günler geçer elde var keder Son durağın soğuk bir mezar Kuyusunu kazmakla geçer insan ömrü... Görmese gözlerim dünya şehvetini Tatmasam fani dünya nimetini Bilirdim canın cananın kıymetini Kendini törpülemekle geçiyor insan ömrü... Deruni yim divane dolanır başım Bir tutam nefestir dünyada aşım Vuslata hasret gözyaşım Ah vah çekmekle geçiyor insan ömrü... |