kırmak en ağır durgu biçimidir...

"Ayna benim en iyi arkadaşımdır; çünkü ben ağladığımda o asla gülmez."




durgun su acıtmazdı mesela
külün katılımsız iriliğine
gülmeyen gökyüzü görememiştim



acıtan rüzgarın uzun saçlarımda
bir kabuğun iki olma ihtimalini düşürdüm
parçalarını toplayan benim demedim


küçülürdü oysaki ruhun dikiz iyiliği
şeytandı araya sıkıştırıp konuşurdu bazen
hataya



görememek için iyiliğe attı
kavurdu bilekten tane yağmura
atar eskimeyen duru koruluklara



bir ses kırılımsı dağları
birde ahenk dalgalandı uçsuz bucaksız yankılara
vurup durdu renklerin nöbet tutan azarlarına



sus
iki kelimede üç ber ve dar
tutamadım kırışıklara



ahlar ülkesi
açıyı yoğuran hep kaş
ince bilikte tam dokuz taş



virgülün içinden
gece indi
noktası ise hep azap


Ve ruhun köşelerini
esnetmeliyiz
sınırsız bir çarşaf gibi.