Kıskanç kovit
Kıskanç kovit
çıkamaz olduk seyrangaha sağlı sollu ayrıldık güzergaha bakmaya korkar olduk vallaha güzellere sırtımızı döner olduk kaldı gözlerin akışkan rengi herkesin yüzü başka bir çengi seçip ayıramaz olduk ahengi kendi halimize güler oynar olduk özelminde kaldı el sıcaklığın hasretle kurudu yanak öpücüğün yar saklar oldu o nazlı gülücüğün sevdanın kokusunu alamaz olduk Ahmet Coşkun |