Artık boy vermiyor ektiğim darı,
Bağımı bahçemi yakıp da gittin.
Gönlüme ağır geldi bu kadarı,
Ardına bakmadan çekip de gittin.

Ne benzim, ne solacak betim kaldı.
Bir derimden çekilen etim kaldı.
Dilimde türküler hep yetim kaldı.
Ezgimi sazımdan söküp de gittin.

Senle gökkuşağında aynı rengiz.
Kan, gözyaşı ve üşümekle dengiz.
Bir gece gölge gibi esrarengiz,
Yüzünü önüne döküp de gittin.

Nefesini üfledim yanan muma,
Saçların tel tel döküldü avcuma.
Rüyamda seni yattığım uykuma,
Karabasan gibi çöküp de gittin.

Rüzgâr vurdu, yaprak gibi dağıldım.
Kimseye minnet edecek değildim.
Bir sana kuru dal gibi eğildim,
Utangaç boynumu büküp de gittin.

Yürüyüp giderken parmak ucunda,
Bir tat vardı bıraktığın acında.
İdamlık mahkûmdum darağacında,
Kemendi ruhuma sıkıp da gittin.