SEN DE ANLAMA
Avazımı koyup boş bir bavula,
Sessiz sedasız gidiyorum senden. Bir köpek gibi kovula kovula, Sessiz sedasız gidiyorum senden. Okumadan şiirini Gülce’nin. Daha düşmeden ana karnına cenin. En karanlık vaktinde bir gecenin, Sessiz sedasız gidiyorum senden. Bendeki aşk çocuktur daha dünkü. Bir sende karşılık bulmadı çünkü. Yola revan olmuş dervişim sanki, Sessiz sedasız gidiyorum senden. Her musibeti geldin yordun bana. Herkese bakardın, tek kördün bana. Bir vedayı bile çok gördün bana, Sessiz sedasız gidiyorum senden. Bir sebebim yok yanında kalmaya. Çağırsan uzak yerlerden gelmeye. Lüzumu da yok bunları bilmeye, Sessiz sedasız gidiyorum senden. Yorgunsam sana koşarken yoruldum. Taşkın suydum, yatağında duruldum. Cam parçası gibi sana kırıldım. Sessiz sedasız gidiyorum senden. Bir kere ahvalimi dinlemedin. Derman olup derdimle inlemedin. Ben sana vurgun oldum anlamadın, Sessiz sedasız gidiyorum senden. |