ŞAİR KADAR YALNIZ MIDIR ŞEHİR...Tütsülenmiş aşk renkli düşler İnzivaya çekilip de imlecin peşine düşen şair kadar Yalnız mıdır şehir? Belki de özet geçtiği Mevsimi şiar edinmiştir tebaası hüznün Koyu gözlerinde hengâmenin. İçinden çıkılması ne mümkün hülyaların… Balyalarca yemin ket vuran ömre Mutaassıp bir benlik Gölgelerden kaçan aşk Allah katında sözlendiği Her günahla Basireti bağlanan mutluluğa verilen bir direktif belki de Sağanağın kininde saklı o kirli mavi Telaffuzu öfkenin de sabıka kaydı özlemin… Her güme giden şiirde kaykılan güneş gibi Lades dediği imgelerin seyrinde Solan çiçek gibi İçine kapanan bir efkâr Başatı ömrün gelip geçici bir sağanak Muteber bilinen her hecede tünemiş gecenin nemi Gözlerinde balyoz yiyen renklerin dansı Karaya çalan her film şeridi Unutulmuşluğun savurduğu binlerce yeis Tutuşan turkuaz mı sonlandıracaktı bu özlemi. Esefle haykırdığımız İman gücüne sığındığımız Kör heceler kora dönerken Şerit değiştiren zaman ve dünya ve insan Tabuların asla yıkılmadığı zeminde yan gelip de yatan Her mizansen Şekli olmayan bir karede s/özlenen bulut ve rehavet Tünediği kayrasında ölümün Yakıp yıkarken sönmez de asalet. Kurşunlanan her hece gök mavisi Gıyabında anılan mazide saklı belki de sessizlik Cürmü insanın sevgiye meyyal Gelip geçici de değil hani Uğruna yola düşen binlerce sözcük Tepeden tırnağa sırnaşan rüzgâra Son sözü de söylemeden şair. Şimdi imleci yuhalanan gölgeden Alıp da hırsımızı kötüden İyi olmanın da şerhini düşelim ansızın Kaybolan ufka bir dalıp da çıkmayalım Yıldızsın gecenin tenine Sokulan her bilinmeze Bir bir sunalım da eksik olmayan niyazı. Şehir ve şiir Kapışan iki fani yürek tutsaklığın da minvali Bir hece ihlali dahi zora sokarken ömrü Gelip geçici olmayan aşkı da beyan edelim bir anda Kayıp giden dünde kalan lanetle Üfleyelim tozunu yarının Ellerimizle değil dokunmak Uzaktan sevelim şiiri ve yangını Daha büyümeden de sinelim bir ağacın kovuğuna Reşit olan hüznü de eksik etmeden Bol keseden ağlayalım Tekmili yüreğin Bir tebessüm dilerken Mevla’dan Atacağımız her adıma da şahit iken asası özlemin. |