Sen benim marazımsın nefesimde saklanan
Çıkıp nalan olursun uyuduğunda şehir
İçimde düğüm düğüm sensin o yumaklanan
Sensin güneş batınca gökte beliren mehir

Adını bir kez desem yıldızlar düşer yere
Tüm denizler, nehirler kuruyuverir birden
Gedik açılmış gibi gözlerinden mahşere
Gelmiş geçmiş mahlûkat baş kaldırır kabirden

Saysam şimdi yılları, bu düş kırk yıldır uyur
Rüyadan medet uman yoksul çocuklar gibi
Yalvarıyorum Nazra bana sesini duyur
Durma karşımda öyle geçitsiz bir yar gibi

Kaldırıp gör perdeyi, dünya nasıl soluyor
Senle malum aşığa yediverenin rengi
Ömür dediğin bakraç usul usul doluyor
Usul usul yaşamın bozuluyor ahengi

Vehimle dolup taşan aklımı oy demirle
Dilekler sensiz olmaz umutlar sensiz yetim
Dalgalansın denizin yüreğime demirle
Seninle aydınlığa kavuşsun şu suretim

Nara düşen pervane sele kapılan kuşum
Nazra bu yangın yeri ancak senle yeşerir
Hazan mevsimi esen soğuk rüzgar olmuşum
Söyle Nazra meleğe zulüm nasıl haz verir

Şu yazgımın rengini ak eyle ne olursun
Yeniden doğsun dünya bir bebeğin gözünde
Dalgalansın denizin sevda kıyıma vursun
Kutsal bir sese bürün, artık seninleyim de