Acımasız duyguya,esir düştü ellerim
Kanda gülüm bu gece,kızıl gülden al oldu
Çaresizlik zor dostum,indi yana kollarım
Yürek yandı usanmaz,dilim zardan lal oldu

Yine firarda aklım,kaldırmaz zulümleri
Tarih yazar mı bilmem,zülm eden zalimleri
Zevkte sefada şimdi,ülkemin alimleri
Dut yemiş bülbül oldu,sustu dili lal oldu.

Vurma dedim vurdular,yere serdiler anne
Dalımda gonca güldüm ,erkən derdiler anne
Fidan idim dağlarda,dalım kırdılar anne
Boynumdan aktı kanım , acem malı şal oldu

Ben düşerken yerlere,alem seyrana daldı
Bizler böyle değildik,söyle bize ne oldu
Mangalda kül kalmadı,bize acılar kaldı
İki kelam etmeyen,alemde abdal oldu

Söyle gözüm bir daha,umudu anlat bana
Son nefesimde gel de,ninniyi dinlet bana
Zalime boyun bükmek,yezidə minnət bana
İçimde bir sıkıntı,yüreğim bir hal oldu

Benim için ağlama,üzme kendini anne
Beni öldü sanmayın,yine gelirim yine
Tohum oldum ekildim,yeşerdim milyon tane
Aktı kanım toprağa,sahralarda dal oldu

Umut yeşerir yine,mayıslarda açarım
Sanılmasın yalnızım,sanılmasın naçarım
Bu bir sevda ateşi,şerbet diye içerim
Kanından aldı rengi,ellerimde gül oldu
H. Işık.