Uzaktan bir kere sesini duyur
Gözümde rengarenk aç kara gözlüm
Kapında köleyim, sen ferman buyur
Yüreğim başına taç kara gözlüm

Nefsimi sevdana banıp sınardım
Unutsa bir lahza bin kez kınardım
Mecnuna Ferhat’a soğuk pınardım
Kim dedi suyumdan iç kara gözlüm

Ezelden garibim sığmam yurduna
Her cenkte mağlubum gönül orduna
Bir dilenci olup baksam ardına
Bir gülüş istesem suç kara gözlüm

Seslendim yıllarca bir kez duymadın
Elimde bir tutam umut koymadın
Ne ettim ki beni dengin saymadın
Kıymetim yok muydu hiç kara gözlüm

Gölgene razıydım cisminden geçtim
Gül ektim bağına hep diken biçtim
Cevrine katlandım zehrinden içtim
Kalmadı dizimde güç kara gözlüm

Kar tanesi gibi düştüm eline
Yanık bir ezgiyim artık diline
Serileyim toprak olup yoluna
Her sabah üstümden geç kara gözlüm