Yorgun bir şiirin
Yorgun mısrasındayım
Yorgun cümlelerim
Yorgun bedenim

Hangi resmime baksam
Ben değilim
Hangi aynaya baksam
Yabancı biriyim

Bir yalnızlık çizgisi
Bir ben bilirim
Bir sigara dumanında
Kaldı son nefesim

Yüreğimi hangi doğruya koysam
Çeşit çeşit acılar
Mekan kuruyor
Öyle noktalara geliyorum ki bazen
Sanki sonbahara adanmış hüzün
Hava çok soğuk, üşüyorum

Sözün çokluğu
Acı verir derler daima
Su bile acıtır
Geçtiği yer yaraysa
Ama geçer
Geçer elbet
Çok kan kaybetsende geçer

Yaşamın hangi penceresinden
Bakarsan bak
Varlığına alıştığın kadar
Yokluğuna da alışıyorsun
Ìnsan alışıyor zamanla herşeye

Farklı bir düşün peşinden
Unutur insan kendini bazen
Bir tek hatırlamak olmazsa
Yine o eski günleri

Hayat yorucu
Yorar insanı
Seni,beni,bizi
Bazen yavaşlamak gerek
Bazen unutmak
Bazen de nokta koymak sonuna



sevay