HENDEL'İN SARABANDESİ’ ni DİNLERKEN
Tüyler ürperten cinayetler serisine
Devam ediyor yalnızlık. Korkusundan sularını kesti Köy çeşmesi. Bir avuç sevgim bile Benden kaçacak delik arıyor. Sinsi rüzgârları ardına takmış Hazan mevsimi, Kapımı tekmeliyor. Üfürükçülerin baktığı fallarda, Bulamaçlı bir portre. Ve Hüznün ağzında Hiç duymadığım bir sone. Senin yüzünden hüküm giydim, Eller cepte mahkûmiyetine. Nasıl medet umulur, Morgda boylu boyunca uzanan Miadı geçmiş bu duygulardan. Bana Ayrılık hikâyelerini Ne anlat, ne de sor. Gecelerdir, Orta yerlerinden kırılıp, üzerime çöküyor… (26 Haziran 2011 tarihli 9.şiir kitabımdan) |