NAÇARIM
NAÇARIM
savruk bir iklimin damarlarından sızar sana özlemlerimin en öfkeli mevsimi naçarım yokluğunla ne zaman güneş açsa kepenklerini bir an sıyrılıp geleceksin sanırım yasaklı düşlerim sıfırları göstererek pranga vurur gülüşlerime donacağım ağustos sıcağında yediveren çiçekler ısrarla baharı çağırsa da avaz avaz senin hayalin dökülür üstüme göz kapaklarım güçsüzleşir mahal vermez uyku eylemine ille de sen geleceksin illede nefesini yudumlayacağım karanlığın özgür gecelerinde sana durulacak tüm aşklar sana meyil olacak baharlar sana açılacak kamülatif sancaklar seninle dolacak doğa kuşlar ötecek aşkın baharında seninle gülecek mevsimler onlar getirecek gülüşlerini bana Hülya Çelik |