TÜTÜN İŞÇİSİ DUDAKLARIM
TÜTÜN İŞÇİSİ DUDAKLARIM
Ey Sevgili Sen ki şafağı kızıla boyayan Güneş işçilerini kovalayan Bilinmez Yolları önümde uzatan Yüreğimin törpüsü Yüreğimi neden Gitme ve gelmelerinle Kavurursun çöl ateşi ile Gözlerin hüznü neden giyinir Vuslata kanat takıp uçurursun avuçlarından Bilmezmisin vuslat benim son trenimin Son vagonu Koşuyor ırmaklar denizlere İyotlu sularda can bulacaklarmış gibi Tütün işçisi dudaklarım Nemini yitirdi Mecali yok adını haykırmaya Beni sana getirecek Bir yol bırakmadın Hepsini kırmızı ışıkla bağladın Zihnimde lal düşler beni hırpalama da Sen diye çarpan kalbim Beni yarı yolda bırakmada Bilmiyorum bana neden yer yok Bu coğrafyada Hülya Çelik |