ANADOLU YÜKLÜ GÖZLERİN
Gövdesi sancıyan düşlerden düşer
Acınası senli öykülerim
Bir güz kesiğinden sızar
Sana dair hüzünlerim
Sorarım sonbahara
Zamansız kışlara
Nasıl düşerim

Dökülmez mi yaprakları dallarımın
Küsmezmi bağrıyanık sevdam
Anadolu yüklü gözlerinden
Dökülmez mi katre katre
Gözyaşların sevdiğim

Bir şafak vaktinde döktüm
Eteklerimden sitemleri
Sildim gözlerimdeki serzenişleri

Kalbimi taşlara vurayımki
Ben vurmadım ayrılığın mührünü
Yüzü dönük bakışların sonsuz bir ufuk
Saçların uzatıyor gurbet yollarını
Gitme kal demelerime aldırmadan
Çekip gitmek niye

Ey yollarına gül diktiğim sevdam
Kalbime dikenlerini serptin ya
Dikenlerin battığı yerde
Kan yerine gül yeşerttim sana

Delişmen göller bağdaş kurmuş döşüme
Yüreğimden çıkan alevleri örtercesine

Sır’ı dökülmüş aynalarda aradım suretini
Yine dönüktü yüzün başka tarafa
Uzattım ellerimi
Dokunmaya çalıştım sana
Sen kayboldun birden
Bir hayalmişsin oysa

Hülya Çelik