VESSELAM
Ömrümü ömrüne kardım ne oldu
Harcandı gençliğim hasıl-ı kelâm Gül benzim sayende sarardı soldu İnandım sevgine kandım vesselam Boynuma takınca dert çemberini Ölmeden biçtin yar bana kefeni Gördüm o yakıcı cehennemini Kor ateşlerinde yandım vesselam Kimseler göremez yaram derinde Kanayıp duruyor gizli yerinde Kavruldu yüreğim aşkın narında Elinde bir köze döndüm vesselam Kalbimi teselli etmiyor sözler Hüsranlar peşimde gölgemi izler Kara bulutlarla dolunca gözler Yağan gözyaşım da söndüm vesselam Ruhuma kattığın ezalarında Tükenip bittiğim cefalarında Vefasız kalbinin infazlarında Yaşarken ölen ben, bendim vesselam... Gülseren MORKAN |