Korkularım
Korku nedir biliyor musun korkunun anlamını korktun mu hiç
Yatağından çıkamayacak kadar korkularından kaçtın mı Benim korkularım ayrılığın ta kendisiydi dizlerime kadar titrediğim Uyuyamadığım döktüğüm göz yaşları mürekkep gibi sim siyahtı Ya sen korkunca sarıldığın o vakitler omuzumda ağlayışın Ve şimdi bir birimizden uzak olduğumuz için ağlayışım Banklarda oturduğum gözümün önünden bir bir geçirdiğim film şeridi Üstüne gitmediğim korkularımda bu gün yan yana duramayışımız Üstün körü hayallerimin aldatılışı çare gelmez ellerimden yapa yalnızım Tiken üstünde oturuyorum bir yandan kalkmak isterken bir yandan alışmışım Yorgunluğumun en acı kahvesi biraz olsa da umut düşünmeye vakit ayırıyorum Geri dönüşü yok bu aşkın bazen de kabul etmekti aşk sevgimden gidiyorum Emin olabilir misin beni unutabildiğinden bir yara olarak kalıyor mu adım sende Ben adını her zikrettiğimde tekrar tekrar darbe alıyorum unutmak mümkün olmasa gerek Duyduğum aynı sözler hep gecenin gündüzü benden kopan gündüzü neyleyeyim Geceleri görmez gözlerim gündüzünü kaybetmiş bir gece yıldızlardan ümit edemez Korkularım nedense beni bir gemiye bindirip fırtınalara sürüklemek istiyor Kaybolmamı istiyor bu ne rüya ne de hayal kalbimin istediği gerçekleştirdiği eylem Kaçamazsın canının yandığı bu dünyadan ne güzeldir unutmak ne kadar hoştur Birde unutamamak var seni yer bitirir toprak atılana kadar suratına anlayamazsın |