Say ki
Babil düşmedi o gün

Karanlığa göçmedi yani iki el parçası
Fırat suyu şahitti oysa
Bir de
Yıkılan şu son kent

Onlar olmasa
Şu renklerin en uzunuyla yazılan
Ve
Hala kimsenin anlam veremediği
Bence çok makul ve anlaşılabilir olan
Bu yazı kimsesiz kalabilirdi

Bir eski harabeye benziyorsun ey söz

Yıkılan surlarıma benziyorsun kısaca
Yanmışsın
Talan edilmişsin
Fakat farkında değilsin


Ey ensemden sırtıma damlayan
Biçare su damlası
Gece inlemelerinde unuttum seni ben

Söylediğin o güzel şeylerin hepsini
Aynı derginin farklı şiirlerinde okudum
Ki en çok
Bana yakışırdı aslında verdiğin sözü tutmak

Artık ırmaklara
Ve ormanlara şiir yazmadığım bundandır

Ucu bucağından eksik oluyor zira
Kayboluyor vesselam

Benden önce söylenmiş
Tüm sevda sözlerinden alacağım var benim

Ahtım var
Cümle şairlere sitemim var yani
En çok ta
Ana diliyle yazmayanlardan şikayetçiyim
Çünkü hiç bir aşk
Yazıldığı gibi okunmuyor kağıtta

Şarkıya aşk düşmeden

Bilirsin
Na mümkündür söylemek

Bir eski uygarlıkta kalmıştı aklım benim
Zaman durmuştu bir boşlukta

Sustuğum yerden önce ki yaşananları hatırlıyorum sadece

Kocaman bir kara delikten bakıyorum herkese

Henüz keşfedilmemiş
Bir dili konuşuyorlardı oysa onlar

Hiç bir savaşları olmayan
Nihayetinde
Kaybolan
Hiç tapınmayan
Ama
Aşkla yaşayan
Kocaman kentlerinde
Gülen
Oynayan
Ve koşanları anlatıyorum
Harappa
Mohenjo
Ve Dora
Bir gece uykusunda yıkıldı
işte o zamandan bu zamana
Ayrılığın ön adıdır yanmak

Bundan mütevellit ki
Son şehir yıkılmadan
Son öpüşme olmadan
Ve
sarılmadan
Gitme

Bu şiire
Özlemek yakışırdı oysa
Sıra serviler boyunca yürümek
Ve gitmek
...
...

Üzgünüm
Yine yapamadım