Aşk ehli...
Aşk ehline sorulmaz sarhoşlugun pâyesi
Şarabın âlâsını içmişken ne söylesin Aşığın yana yana kül olmaktır gâyesi Pervâne olup nâra uçmuşken ne söylesin Ne beklersin dilinden neye cevap ararsın Âşığın yâresini sanma âşksız sararsın Boşa kelâm edersin boşa suâl sorarsın Cismini pâr eyleyip saçmışken ne söylesin Yüzü güneşe dönük çiçek misâlidir o Fırtınalar saklayan denizin hâlidir o Nice ilim ehlinden çok daha âlidir o Gönlünde gonca güller açmışken ne söylesin ’Ölmezden evvel ölün’ hitâbıyla dirilip İlhâm bulutlarından yağmuru indirilip Ruhundaki ıstırâp âşk ile dindirilip Benliğin ötesine geçmişken ne söylesin Doymuşken çilelerin bin türlüsüne zevkle Hamdinin zirvesinde gülümsüyorken şevkle Rüyâlar âleminden yansıyan gizli şavkla Hiç’liğin izzetini seçmişken ne söylesin Aşığın lisânında ne harf olur ne de ses, Kalbinde barındırmaz mâşuktan gayri heves Dar gelir hapsolduğu beden denilen kafes Rabbine firâr edip kaçmışken ne söylesin. |
Eğer sesi çıksaydı derdi "Zamanı durdur!"
Bilinmez yaşamak mı ölmek mi daha zordur
Kader kefen bezini biçmişken ne söylesin...Şiirlerin Şairi...
Deyiverdim bende kalan bi ayakla.
Gerçek harika bir şiir olmuş.
Tebrik ederim harfsiz.Harfleri savurmuşsun maşallah.
Selam ve Saygılarımla...