YÂR
Ey benim aşk güneşim, herkeslerden güzelsin
Çavlan saçların omza, savrulup dökülsün yâr Fetheden sensin gönlü, benim için özelsin Niye benimde boynum, boş yere bükülsün yâr Senden bir gün vazgeçip, başka bir yâr ararsa Gönlümce bu arayış, çok çok uzun sürerse Hani bir de araya, ayrılıklar girerse İstemezse şu kalbim, yerinden sökülsün yâr Yaşadığım bu şehri, terk edip te gidersem Senle dolu bu aşka, bir gün isyan edersem Senle geçem şu ömrü, başkasına adarsam Dilerim ki göz yaşım, yanaktan dökülsün yâr Sevgi denilen duygu, zaten kalpte ilk bahar Çılgınca sevilenler, hep etmeli iftihar Doğada ki tüm renkler, bizim aşkımız da var Hak etmeyen bu aşkı, kenara çekilsin yâr Helâl olan sevdaya, haram, hile, katmasın Yalan gelen aşklar, gerçek aşkı yutmasın Her çiçekten bal alıp, kulak üstü yatmasın Cananı yok sayanlar, ateşte yakılsın yâr Her insan elbet sever, yaylaları, kırları Kışa döndürüyorsan, özlenen baharları Sevgi ile dikdiğin, aşk ve sevda surları Yanlış tabular gibi, hepsi de yıkılsın yâr Lüzumsuz’um diyor ki, aşkta kalmamalı giz Ne yaparsak yapalım, olur aşktan kalan iz Böylesi bir sevdayla, aşkta gülemezsek biz Mutlu sevdalılara, karşıdan bakılsınyâr Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ ÇAVLAN: Suyu çok, büyük çağlayan |