Tüm kelimeler yorulur
Türküler susar
Yürek özler, yürek yanar
Bir girdaba kapılır da gider
Gerçek bildiğim yalan sevdalar
Karmaşıklığımdan sıyrılışımdı
Sığındığım cümlelerim
Ağladığım sözcüklerim
"Sevda sözlerinde" tutmalıydı ellerimden o yâr
Ruhu şâd olmalıydı Cemal Süreya’nın
Hasretinden prangalar eskiten Ahmed Arif’in;
"İki yitik hasretinde" olsaydik seninle
Hiç susmasa Özdemir Asaf ’da;
"Kırılsa yalnızlığımızın kemikleri"
Her bir dizesinde

Seni beklediğim zamanlarda çıkıversen bir anda
Ve bir Cahit Zarifoğlu dizesinde;
" İnşallah çok bekletmedim seni" deyipte yaşatsan
Edip Cansever’in en karanlık cümlesinde
Durmak yerine, yol alsak seninle
Sonsuzluğa, umuda
Ve tüm şairlerin hiç ölmeyecek cümlelerine
Yine can suyu versek seninle
Susturma içimdeki şiirleri
Ölüyorum yavaş yavaş
Sazsız, sözsüz, kimsesiz...

***Müzeyyen Sabah***