KEDERSIZ GÜLÜŞLERE
Kimi umutlarını yitirmişti gözyaşlarıyla
Hüzünlerini gecenin ellerine bırakmıştı Karanlığa giden yolların son yolcusuydu belki de Denizsiz yelkenler açılmıştı kedersiz gülüşlere Çıkmaz bir labirentti, hayat çemberi de Kaybedilen tüm inançlarını Bir tek insanda bulmaktı, aramadan Şehirler boyu yalnızlıklar sürüp gitmiş Vaha da susuzluktu, sensiz geçen zamanlarım Çöllerin, tek bir yağmur damlasına olan hasretiydi Sana olan hasretim Yollar çizdim kedersiz gülüşlerimize... **Müzeyyen Sabah ** |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...