Ey Gönül
Ey Gönül
bir terslik var bu işte beden olgunlaşır yavaş yavaş yürek yerinde sayar hep çocuk hep çocuk ey gönül artist görür artistliğe özenirsin derviş görür dervişliğe özenirsin her gördüğün güzele ’bu benim olsun’ der çağlarsın bandıkça parmağını aşkın balına balı tutar, parmağını yalarsın yanarsın, tutuşursun, pişemezsin çukurlar açılır yürek savaşlarında birazda yalanlarla oyalanırsın ______ göğsümde raks eden bülbül kanatlanır özgürlüğe uçabilirsen uç uç hadi bilir misin? sırlara ermenin ağırlığını Hallac-ı Mansur dahi eremedi Sana ne oluyor be gönül İlkay Coşkun 10.04.2002 |