KADER DEĞİL
KADER DEĞİL
Her gece ay ışığının süzmelerine asıyorum, Seninle olan rilke düşlerimi Gecenin en koyu karanlıklarına Döküyorum hasretini Acılar içinde, acılarımı bir bir öldürürken Çığlık çığlığa,köpek havlamaları Bölmese karanlığı,yalamasa yaralarımı, Merhem süreceğim Yaralarım merhem tutmuyor. Bu kader değil ! Her gün görülen düş, Neden her gece önüme gelir Ey!..Ley-ü neharın sahibi yüce tanrı Neden yüreğim,bedenime dar ? Başım ağır gelir? Her gece bir çift elâ göz gözlerimi deler, Hancerini yüreğime batırır da Bir damla göz yaşım akınca başını çevirir? Bilmezmisin!.. Acıyla sınanmaz bedenler, Can yandıkça canan yanar, İçimdeki ruh ölür,acılarım ölür. Mevsimleri hazan,dilleri suzan Ben gölgesi oldukça, o hep güneşe koşan, Her gece çaldığı yıldızları başıma taç yapan, Alıp dolunayın kalbine,ninniler söyleyip Göğsünde, öperek uyutan, Yar sinesi değimlidir ? Ey!..Yedi cihanın sahibi, De!..Bu her gece gördüğüm düşler nedir? Yarım aklım ziyan olmakta, Açmadan gonca güllerim bir bir solmakta Her gece yine köpekler havlamakta, Yaram merhem tutmuyor. Bu kader değil ! Kader değil, Kahpe sevda sillesi. Hande HAGHGOUİ |